~ Staraszafa ~

That makes sense...

Narni, nie wiesz, czy można w Polsce nabyć te listy? Z tego co widzę, chyba nie było przedruku na nasz język - ale może angielskie wydanie można dorwać w empikach np? W księgarni angielskiej w Krk znalazłam
[link widoczny dla zalogowanych]

W Polsce to nie mam pojęcia, ja swoje mam skserowane z niemieckiej biblioteki. Jakby co, to mogę skserować.

A wracając do tematu - myślę, że i Lewis zrobił coś takiego - stworzył, jako dorosły świat w którym główną rolę odgrywają dzieci, żeby znowu wrócić do dzieciństwa, w którym był dorosły Very Happy

patysio napisał:

That makes sense...

Not for me it doesn't. Tak, do pewnego stopnia człowiek może być w różnym stopniu dojrzały pod różnymi względami, ale jednak nie sądzę, żeby rozrzut mógł być aż tak wielki. Nie mówiąc już o tym, że jeżeli autor każe bohaterom przeżyć kilkanaście lat, a następnie o tym, co się w ciągu tych kilkunastu lat nauczyli (tak pojmuję dojrzewanie - jako uczenie się) zapomnieć, to to chyba nie najlepiej świadczy o tych bohaterach;] Tym bardziej, że o ile rozumiem, całą ideą Opowieści jest to, czego dzieci się uczą poprzez pobyt w Narni. Czyli że co, po powrocie do naszego świata następuje selektywne czyszczenie pamięci? Wymazuje się umiejętność pływania i zostawia pamięć o Aslanie? A jeżeliby przyjąć to wytłumaczenie o różnych poziomach dojrzewania, to należałoby zarazem przyjąć, że podczas tych kilkunastu lat w Narni Pevensie nie dojrzewali pod pewnymi względami - i to również nie świadczyłoby o nich najlepiej. Zresztą, Edmund i Zuzanna w "Koniu i jego chłopcu" nie wyglądali mi na osoby pod jakimiś względami niedorosłe (np. nieświadome natury uczuć Rabadasza do Zuzanny i wynikającego z tego niebezpieczeństwa).

Ok, przyjmuję, że to taka konwencja i że autor może sobie naginać świat przedstawiony do swoich potrzeb, ale niech nie udaje, że to się psychologicznie trzyma kupy.

A listy można kupić w [link widoczny dla zalogowanych].

M.